معنی جمع فریضه
فرهنگ معین
واجب، لازم، آن چه که خداوند انجام آن را بر انسان واجب کرده. [خوانش: (فَ ض) [ع. فریضه] (اِ.)]
فرهنگ فارسی هوشیار
فرموده خدای از زکاه مال و ستور، و از نماز و روزه را گویند، جمع فرائض
نام های ایرانی
دخترانه، عمل واجب، امر واجب
فرهنگ عمید
هریک از اعمال دینی که انجام آنها بر فرد واجب شده، واجب،
(اسم) [مجاز] نماز واجب،
امر واجب،
مترادف و متضاد زبان فارسی
صلات، نماز، تکلیف، وظیفه، لازم، واجب
لغت نامه دهخدا
فریضه گشتن. [ف َ ض َ / ض ِ گ َ ت َ] (مص مرکب) واجب شدن. فرض شدن. فریضه گردیدن: پس فریضه گشت سالاری محتشم را نامزد کردن. (تاریخ بیهقی). رجوع به فریضه شود.
فریضه گردیدن
فریضه گردیدن. [ف َ ض َ / ض ِ گ َ دی دَ] (مص مرکب) واجب شدن. فرض شدن: بر ایشان واجب و فریضه گردد که چون یال برکشند خدمتهای پسندیده نمایند. (تاریخ بیهقی).
فریضه کردن
فریضه کردن. [ف َ ض َ / ض ِ ک َ دَ] (مص مرکب) واجب کردن. واجب شمردن: امیر فریضه کرد بر خویشتن که پیش از بار خلوتی کردی چاشتگاه. (تاریخ بیهقی).
فریضه دیدن
فریضه دیدن. [ف َ ض َ / ض ِ دی دَ] (مص مرکب) واجب دانستن. واجب شمردن: واجب دارم و فریضه بینم که کسانی که از این شهر باشند و در ایشان فضلی باشد ذکر ایشان کنم. (تاریخ بیهقی).
طواف فریضه
طواف فریضه. [طَ ف ِ ف َ ض َ / ض ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) رجوع به طواف و طواف زیارت شود.
عربی به فارسی
جمع , صیغه جمع , صورت جمع , جمعی
فرهنگ فارسی آزاد
جَمْع، (جَمَعَ، یَجْمَعُ) گرد آوردن- جمع کردن- اضافه نمودن،
فارسی به عربی
جمع، حکایه، طفل، مجموع
معادل ابجد
1208